Read Me: EISA, EISA i po EISIE

Co roku, mniej więcej o tej porze Europa,
a po części również i świat wstrzymuje oddech w oczekiwaniu na ogłoszenie listy zwycięzców najbardziej prestiżowej nagrody w branży audio/video/foto - nagrody EISA.

Wyróżnienie wydaje się tym bardziej cenne, że liczą się tylko zwycięzcy, nie ma drugich i trzecich miejsc. Redaktorzy naczelni czasopism branżowych (po jednym na państwo w danym panelu) dokonują wyboru spośród nominowanych urządzeń. Głosują tak długo, aż zostanie wyłoniony jeden zwycięzca - takie Habemus Papam świata elektroniki.

Obserwując od dawna listy zwycięzców doszedłem do kilku wniosków, którymi pozwolę się podzielić. Z góry uprzedzam, że to co dalej napiszę nie ma na celu jakiegokolwiek deprecjonowania rangi samej nagrody, ta jest niepodważalna, bardziej mam na myśli właściwe zrozumienie, o co w tym całym eisowym szaleństwie chodzi (bo jak nie wiadomo o co chodzi, to wiadomo o co chodzi).

[img:4]

Przede wszystkim to co rokrocznie rzuca się w oczy to ciągła zmienność kategorii. Oczywiście istnieją kategorie powtarzające się jak Hi-End, Kolumny, Słuchawki, ale drugie tyle powoływanych jest do życia jakby koniunkturalnie. Dla mnie np. tegorocznym zaskoczeniem było takie nazwanie kategorii by móc nagrodzić głośnik podtelewizorowy czyli urządzenie, które koncepcyjnie wymarło ponieważ telewizory stały się zbyt duże by nadal można je było stawiać na obudowie głośnika. Dlatego soundbary stoją przed TV lub wiszą. Równie dużym zaskoczeniem okazał się kompletny brak nominacji w kategorii Hi-Endowych kolumn, Hi-Endowych słuchawek, a przecież bez wątpienia pojawiło się kilka wybitnych konstrukcji w ostatnim roku. Albo dlaczego nie ma żadnego streamera? Albo archiwum cyfrowego? Żadnego stacjonarnego DAC’ka? A są za to aż dwa gramofony. Zaprawdę niezbadane są ścieżki którymi kroczy EISA.

[img:3]

EISA to rodzaj konkursu na najlepsze produkty sezonu, ale… (to bardzo istotne ALE) dźwięk wcale nie musi być głównym kryterium wyborów. Innymi słowy mówiąc EISA bardziej wskazuje urządzenia wyróżniające się na tle innych niż szuka brzmieniowych mistrzów świata. Kryteriów branych pod uwagę jest wiele, ale ponieważ nie jestem członkiem kapituły mogę jedynie spekulować (z dużą dozą prawdopodobieństwa) jakimi to one mogą być: jakość brzmienia, jakość wykonania, innowacyjność, funkcjonalność, stosunek ceny do jakości, prestiż producenta albo po prostu słabość oferty konkurentów w danym segmencie. Tak więc w błędzie jest ten, kto liczy, że znaczek EISA oznacza najlepsze brzmienie na rynku. On to może oznaczać, ale wcale nie musi. Przyznam się bez bicia, że i dla mnie przez długi czas to nie było wcale takie oczywiste. Przyklejona do kartonu niebiesko-czerwona etykietka z białym napisem na 100% oznacza, że jest to urządzenie nietuzinkowe i z jakichś powodów rekomendowane przez Europejskie Stowarzyszenia Obrazu i Dźwięku.

[img:2]

Poniżej lista wszystkich nagrodzonych w sezonie 2017-2018. Czy ta lista tworzy w ogóle miarodajny obraz współczesnego audio? Warto popatrzeć i pomyśleć czy i kogo tu brakuje? Dlaczego?

Waldemar Nowak