OCC

ohno continuous casting, ofc, fpc

Miedź OCC (Ohno Continuous Casting) jest rodzajem procesu produkcyjnego kabli stosowanego przede wszystkim do produkcji przewodów miedzianych. W procesie OCC drut jest z niewielką prędkością rozciągany z kadzi z roztopionym metalem. W procesie tym uzyskać można miedź o wysokim parametrze czystości, której pojedyncze kryształy mają długość powyżej 100 metrów. Proces został opracowany i opatentowany w 1986 roku przez profesora Ohno z Chiba Institute of Technology w Japonii.

Najczęściej jako przewodnika w przewodach audio używana jest miedź beztlenowa o bardzo dużej czystości - OFC (Oxygene Free Copper). Stopień czystości 3N posiada zwykły kabel elektryczny. Poziom zanieczyszczeń jest tu stosunkowo wysoki i kumuluje się on głównie na granicach sieci krystalicznej. Dużą część zanieczyszczeń stanowią atomy tlenu, które niekorzystnie wpływają na przepływ elektronów pomiędzy kryształami miedzi. Obliczono, że na 1 metr bieżący miedzi o takiej czystości przypada ok. 5000 ziaren (kryształów) miedzi. Miedź o czystości 4N zawiera ok. 1200 ziaren w metrze bierzącym, przez co elektrony napotykają mniej przeszkód na swojej drodze. Dzięki powolnemu wyciąganiu drutu udaje się wydłużyć długość ziaren miedzi. Proces ten okreśany jest jako LGC (Long Grain Copper) i dzięki niemu w można osiągnąć parametr 210 ziaren w metrze. Jeszcze mniejsza ilość kryształów sprawia, że elektrony na swej drodze spotykają mniejszą ilość przejść i zanieczyszczeń, przez co tracona jest mniejsza ilość szczególnie tych "subtelnych" informacji. Miedź taką nazywamy funkcjonalnie doskonałą (FPC). Najczystsza miedź uzyskiwana na skalę przemysłową ma obecnie czystość 8N (99.999999%). Wysokiej jakości kable często mają czystość 6-7 N.