FOSTEX TH610

Są tacy, którzy twierdzą, że wszystko co istotne w akustyce zostało już dawno wynalezione. Na potwierdzenie swoich słów są w stanie wskazać dziesiątki urządzeń, które od lat są jedynie unowocześniane. Tak, to prawda. Przełomowe wynalazki trafiają się sporadycznie - no bo ileż razy można dajmy na to takie słuchawki dynamiczne wymyślać od zera*. W podobny schemat wpisują się również najnowsze (drugie od góry w ofercie) słuchawki Fostex TH610, co mimo wszystko nie przynosi im ujmy ani na jotę.

Odpowiedzmy sobie od razu na podstawowe pytanie - czy to dobrze? Jeżeli rozmawiamy o przypadku takim jak Fostex - zdecydowanie TAK. Mając bardzo szlachetnych przodków można tylko piąć się w górę. 
Małe i średnie firmy działają według innych schematów niż giganci. Ci pierwsi starają się tworzyć konstrukcje jakby ponadczasowe. Pozwala im to wydłużyć rynkowy żywot urządzenia od kilku, nawet do kilkunastu lat - za ekstremalny przykład niech posłuży KOSS z modelem Porta Pro produkowanym w niemal niezmienionej formie od 1984 roku. Dłuższa seria to niższe koszty produkcji czyli wyższa rentowność. W produkcji coraz lepszych urządzeń przecież nie chodzi jedynie o prestiż i wyścigi kto jest lepszy, tylko kto więcej zarobi i dłużej utrzyma się na rynku. To cenna wskazówka dla klientów - za każdą wydaną złotówkę, manufaktura prawdopodobnie zaproponuje ciekawszy, bardziej oryginalny, bardziej unikatowy produkt niż nawet bardzo renomowany koncern. Firmy posiadające w ofercie ograniczoną liczbę modeli po prostu muszą tworzyć wyróżniające się i skupiające na sobie uwagę dzieła które będą w stanie konkurować z tańszymi produktami masowymi.

Kompletnie inną strategię stosują wielcy gracze - tam, wyprodukowany rok temu model, uchodzi za stary. Wymaga pilnego zastąpienia „nowością”, a ponieważ nie da się podnosić poprzeczki w nieskończoność więc „udoskonala się” rzeczywiste bądź wyimaginowane niedoskonałości zeszłorocznych produktów - pozłaca wtyki, wymienia kabelki, dodaje gniazda
w nowych standardach cyfrowych, jeden stop zastępuje drugim, celulozę polimerami itd, itp. Niech więc nie dziwi ani nie gorszy fakt, że firmy co pewien czas niejako dla zachowania higieny, w glorii marketingowych haseł powracają do swoich korzeni, żeby się niejako zrestartować. Ponownie odkrywają cudowne właściwości naturalnego drewna, naturalnych włókien i ręcznego montażu. Tylko elementy ze skóry systematycznie ustępują pola syntetykom, bo to jakoś głupio w dzisiejszych czasach paradować ze szczątkami trupa na głowie.

Naturalne drewno to nie plastik, każda para jest niepowtarzalna. Kolorystyka od ciepłego brązu po niemal bordowy - zależy jak się trafi.

Fostex TH610 jest bezpośrednim następcą nieprodukowanego od połowy ubiegłego roku modelu TH600. Wzbogacono go o nowe, zaczerpnięte np. z topowego TH900 mk2 elementy. Są to przede wszystkim wymienne przewody z wtyczkami HPSC, które umożliwiają łatwą przesiadkę na zbalansowane czterożyłowe kable symetryczne z wtykami XLR. 

To co najbardziej rzuca się w oczy to wykończone na matowo obudowy wykonane z drewna Orzecha czarnego. Kształtem jest to nawiązanie do klasycznych już słuchawek AH-D2000, 5000 i 7000 produkowanych nomen omen dla firmy Denon... właśnie przez Fostexa.

Nie mniej ważne od eleganckiej obudowy są całkiem ekstremalne przetworniki. Biodynamiczna membrana o średnicy 50mm pracuje w polu magnetycznym o natężeniu 1 Tesla (1000 Gausów). To oczywiście nie najsilniejsze, indukowane pole dostępne na rynku - Beyerdynamicki miewają 1.2 Tesli, a najwyższy model Fostexa TH900 1.5 Tesli, ale nie zapominajmy, że kosztuje on aż 6.500, a nie 2.500 zł.

Membrany Biodyna to zaawansowane konstrukcje biocelulozowe zbudowane z użyciem ultralekkich, sztywnych i bardzo odpornych na rozciąganie nanowłókien. Znacznie silniej naprężona powierzchnia pozwala na dwukrotnie szybsze rozchodzenie się fal, co przekłada się na ogromną dynamikę, bogactwo detali i minimalne zniekształcenia.

Na koniec chyba najważniejsza właściwość Fostexów, którą podziwiałem niedawno w referencyjnych TH900 mk2 - zdolność do tworzenia szerokiej sceny, żywcem przeniesionej z modeli otwartych przy jednoczesnym wyeliminowaniu ich wad - my nie słyszymy otoczenia, otoczenie nie musi słuchać tego co my. Drewniane muszle charakteryzuje wysoki stopień izolacyjności (o ile ich nie pocieramy bo szurają jakby myszy grasowały), a grube pady znakomicie poprawiają komfort i odcięcie się od domowników.

Asymetryczne, wymienne pady, z pamięcią kształtu
- dobrze tłumią i są bardzo wygodne. 

W testowanych przez nas słuchawkach pady wykonano z substancji białkowych, nie będących jednak skórą. Dzięki okrągej ramce można je obracać i łatwo dopasować do kształtu uszu. Często się zdarza, że gdy urządzenia są technicznie zdolne do zagrania góry szybującej w stratosferę lub bardzo głębokiego dołu z piekła rodem, to idą w zaparte w tym kierunku by wywołać u słuchacza efekt WOW! i przeginają. Jest to działanie podobne do strategii, wystawiania w sklepach telewizorów z podbitym kontrastem. W pierwszej chwili zachwyt, a potem znużenie. W odbiornikach TV to nie problem - kontrast można obniżyć, zdjęć nieco koloru i szybko wrócić do naturalnych barw. W słuchawkach nie ma pokręteł więc jesteśmy niejako z góry skazani na poczucie audiofilskiego smaku inżynierów szlifujących brzmienie. Sorki za ten przydługi wtręt, ale był on niezbędny by uświadomić sobie, że można efekt WOW! uzyskać kompletnie innymi metodami. Fostexy są w stanie pojechać od 5Hz do 45.000 Hz ale w firmie mają chyba zatrudnionego jakiegoś mistrza Zen, który potrafił w idealnym momencie powiedzieć: Stop, jest dobrze!

Przewody zakończone są wtykami w standardzie HPSC znanym z produktów Sennheisera więc ze znalezieniem zamiennika nie powinno być już problemów.

TH610 mają w swoim brzmieniu coś bardzo miłego - to jest dokładnie to słowo - miłego dla ucha. Są relaksujące, muzyka w nich po prostu płynie… żebyśmy się dobrze zrozumieli - to słuchawki o ciepłym, lampowym brzmieniu, ale nie są to mdłe słuchawki, o nie! One są jak samochód z 500 KM pod maską, który mógłby wyrwać asfalt ruszając na światłach. Kierowca o tym wie i my o tym wiemy, pomimo to rusza powoli, a widowni opadają szczęki bo oto staliśmy się świadkami zjawiska z klasą. Po kilkudziesięciu godzinach słuchania TH610 czuję się po prostu szczęśliwszy. Chillout bracia i siostry, pełny chillout.

Jestem po przesłuchaniu tony samplerów Linn’a, Chesky’ego, Focal’a i innych dóbr kultury muzycznej i właściwie jest całkowicie bez różnicy czy artysta znęcał się nad fagotem, fortepianem czy własnym gardłem - jest dobrze!

Urządzenia „nie wyżyłowane” posiadają „zapas mocy” pozwalający na swobodną pracę - reguła ta w równym stopniu dotyczy wzmacniaczy jak i słuchawek. Gdybym miał wskazać które elementy są najbardziej odpowiedzialne za owo fajne brzmienie, to po pierwsze upatrywałbym źródła ciepła w orzechowych obudowach. Naturalne drewno, a orzech w szczególności słyną ze znakomitych właściwości akustycznych.

Słuchawki leżą pewnie, bez nadmiernego ściskania.
Nacięcia na prętach zapobiegają przypadkowemu rozsuwaniu pałąka.

Po drugie duże, szybkie przetworniki w połączeniu z bardzo silnymi magnesami.
Po trzecie inżynierowie Fostexa opanowali sztukę, która dla większości producentów słuchawek (mówię to z pełnym przekonaniem) pozostaje poza zasięgiem - ich zamknięte konstrukcje grają jak otwarte. To bardzo ważna właściwość Fostexów - korzystamy z dobrodziejstwa, charakterystycznego napowietrzenia brzmienia modeli otwartych i jednocześnie cieszymy się znakomitą izolacyjnością konstrukcji zamkniętych.

Czy w ogóle jest coś złego w tych słuchawkach? Tak - mają irytujący przewód w oplocie, który przy każdym ruchu szeleści o ubranie. Przewód o długości - ni pies ni wydra 3m - do zastosowań przenośnych za długi, jako stacjonarny za krótki (standard to jednak 4m) i do tego zakończony dużym wtykiem Jack.
Wypracowane optimum dla konstrukcji z pogranicza domowego i przenośnego audio to wtyk 3.5mm plus przejściówka na 6.3mm - takie rozwiązanie jest bezpieczne dla użytkowników domowych bo jest niewiele dłuższe i solidnie połączone. Użytkownicy przenośni natomiast nie muszą nadmiernie obciążać gniazd zbędną masą. A poza tym obecnie 3.5mm jest po prostu częściej spotykanym standardem. 

Podsumowanie

Na rynku słuchawek wypracowanie atrakcyjnej i rozpoznawalnej formy warte jest majątek - TH610 są rozpoznawalne. W zasadzie pomylić można je tylko z Denonami ale co to za pomyłka jak to też Fostexy. Gdy do tego dodać znakomity, przyjazny, audiofilski dźwięk i wspaniały komfort noszenia to osiągamy pełnię szczęścia.

W przypadku słuchawek Fostex TH610 mamy do czynienia z kompilacją tego co najlepsze u poprzednika - TH600 plus to czego oczekuje współczesny, wymagający rynek: hi-resowe pasmo przenoszenia by słuchać bez ograniczeń hi-resowych plików oraz możliwość łatwej wymiany okablowania na symetryczne z XLR lub niesymetryczne z Jack 3.5 mm - bez konieczności ingerencji lutownicą.

Nieco dziwi, że podstawowy przewód nie jest zakończony wtykiem 3.5 mm - wszak to słuchawki o niskiej impedancji, łatwe do napędzenia ze sprzętu przenośnego. Za dołożeniem takiego, a nie innego przewodu zapewne przeważyła kwestia pozycjonowania - w Japonii obowiązują nieco inne reguły gry. 

W okolicach 2.500 zł to jedne w najmocniejszych kandydatów na rynku na dziś (czyt. dobrze wydane 2.5K zł). Jak chcę sobie podnieść ciśnienie to włączam TVN24, a jak obniżyć to słucham TH610 - proste, prawda?… a do tego to drewno i… grają jak otwarte… no coś pięknego! A muzyka panie marszałku kochany łagodzi obyczaje...

W skrócie

• Wokółuszne, zamknięte, dynamiczne
• Naturalne drewno o pięknym usłojeniu
• Przetworniki 50mm z membraną bio-dyna
• Impedancja 25 Ohm
• Czułość 98dB/mW
• Pasmo 5Hz-45kHz (hi-res)
• Wymienne asymetryczne pady z pamięcią kształtu
• Przewód 3m 7N OCF z wtykiem 6.3mm
• Miękkie etui transportowe
• Waga - 375g