Kruger&Matz, czyli jak gra kino domowe za 1.500 zł?

Przy systemie, który składa się z 5 kolumn i kosztuje grubo poniżej 2.000 złotych oczywiście powstają liczne pytania. Pierwsze - czy jest to możliwe, aby dobrze grający zestaw był tak tani oraz kolejne - czy zaspokoi on nasze oczekiwania - bo jeśli tak, to dlaczego go nie kupić?

W skład zestawu PASSION wchodzą dwie kolumny frontowe. Są to 3-drożne konstrukcje pracujące w dość ciekawym układzie. Jako głośniki średniotonowe pracują tu dwa przetworniki 5". Uzupełniono je przetwornikiem wysokotonowym 1". Taki układ wskazuje na konfigurację typu d'Appolito. Z boku zainstalowano głośnik niskotonowy 8". Może to nieco pomóc w korygowaniu akustyki pomieszczenia - kolumny można zamieniać tak, aby woofer - w zależności od potrzeb - skierowany był do środka lub na zewnątrz. 

Wygląd

Zestawom przyjrzeliśmy się dość dokładnie. Z zewnątrz wszystko wygląda bardzo przyzwoicie. W opisach co prawda znaleźliśmy informację o drewnianej okleinie, ale jest ona przesadą. To co pokrywa obudowy nie jest naturalnym fornirem, a jedynie drewnopodobną okleiną z tworzywa sztucznego. Ale wszystko jest bardzo starannie wykonane: zarówno maskownice, porty bi-wire dla podłączenia kabli jak i podstawa, która naśladuje znacznie droższe konstrukcje. Okleina trwale przylega do MDF-u, czarny lakier fortepianowy jest starannie nałożony, a wykonanie maskownic również nie budzi zastrzeżeń.    

W kartonie wraz z kolumnami otrzymujemy podstawę i 4 tuleje, dla których w dolnej części obudowy przygotowano specjalne gniazda. Pomalowaną czarnym lakierem fortepianowym bazę scala się z kolumną za pomocą 4 śrub. Montaż jest prosty i nie sprawia żadnego kłopotu. Sama podstawa jest nieco szersza od bryły zestawu, co ma oczywiście wpływ na ich stabilność. To co opisujemy powyżej dotyczy oczywiście jedynie kolumny frontowej. Pozostałe zestawy nie posiadają takich elementów, stawia się je na standach lub - jak w przypadku kolumny centralnej - na szafce lub podłodze przed ekranem czy telewizorem.

Subbas... rozwiązanie z montowaniem w ten sposób przetwornika niskotonowego podyktowane może być kilkoma względami. Po pierwsze - ekonomia: gdyby chcieć go instalować na froncie kolumny, konieczne byłoby jej poszerzenie, co oczywiście rodzi dodatkowe koszty związane z większą ilością materiału, wagą, pakowaniem, magazynowaniem, frachtem etc. Po drugie: zainstalowanie w ten sposób subbasu może wpływać na ogólną charakterystykę zestawu i aspekt współpracy z akustyką pomieszczenia. Zdziwiło nas jeszcze jedno: niezwykle sztywne zawieszenie membrany głośnika niskotonowego. Praktycznie nie uginał się ona pod palcami, a włączona kolumna sprawiała wrażenie, że gra wyłącznie resorem i to na nim wyczuwalne były drgania.

Odłączenie zwór i podłączenie wyłącznie sekcji niskotonowej nie spowodowało, że usłyszeliśmy tylko najniższy dół - kolumna nadal grała głównie środkiem pasma, tak więc nasze przypuszczenia odnośnie najniższego pasma, skierowane było w tej sytuacji na wylot tunelu subbas. Sam przetwornik osłonięty jest maskownicą, której zdjęcie jest możliwe dzięki wystającej tasiemce. Jest to estetyczne rozwiązanie, tym bardziej, że powierzchnia maskownicy dokładnie licuje się z boczną ścianką kolumny.

Głośnik centralny oraz satelity nie odbiegają starannością wykonania. Cały zestaw jest wykonany jednorodnie. Okleina ma ten sam odcień, wzorniczo do niczego nie można mieć pretensji. Ze względu na lakier fortepianowy, zalecamy dużą ostrożność w obchodzeniu się z kolumnami - są one stosunkowo lekkie i łatwo je uszkodzić lub zarysować lakierowane powierzchnie.

Logika, jaką przyjął producent tego zestawu, jest następująca: we wszystkich kolumnach zainstalowano identyczne przetworniki średnio i średnio-niskotonowe oraz tweetry. Kolumny frontowe to zestawy 3-drożne, satelity i głośnik centralny to zestawy 2-drożne. Głośnik centralny posiada podobny moduł średnio-niskotonowy do tego z kolumny frontowej. Poszczególne przetworniki pełnią w kolumnach nieco odmienne funkcje i grają niską średnicą lub średnicą - w zależności od tego gdzie je zainstalowano. Wygląda to na przemyślaną konstrukcję, która, ograniczając ilość różnych elementów, dąży do swoistego ujednolicenia. O tym, jak przełożyło się to na brzmienie przeczytać można w części odsłuchowej.  

Lokalizacja w pokoju

Ponieważ testowana kolumna to typowy bas-refleks postawiliśmy ją w dość dużej odległości od ścian. Dzięki temu wyloty tuneli wspierających dolny zakres pasma miały odpowiednią przestrzeń, aby nie tworzyć nieprzyjemnych basowych zadudnień. Głośnik centralny wylądował na szafce pod ekranem, natomiast satelity z tyłu pokoju na standach.

Odsłuch

Do dyspozycji mieliśmy tym razem dwa zestawy firmy Marantz: pierwszy w konfiguracji stereo oparty o wzmacniacz i CD Marantz SA-14S1 SE/PM-14S1 SE oraz zestaw kina domowego ze wzmacniaczem Marantz SR7009. Jako alternatywny system głośnikowy używaliśmy zestawu opartego na frontowych kolumnach ESA Neo 3SE, z którym współpracował subwoofer ESA oraz system Dolby Atmos 11:1. Wstępnie testowaliśmy kolumny frontowe, które pracowały w typowej konfiguracji stereo, następnie ze wzmacniaczem Marantz SR7009 - jako kino domowe.

Nie ukrywamy, że emocjonalnie dość długo przygotowywaliśmy się do tego testu. Stał oto przed nami budżetowy system, w umiarkowanej cenie, wyprodukowany za dalekim wschodzie. Co do pochodzenia producent niczego nie ukrywa - jest to jeden z ważniejszych elementów polityki cenowej marki Kruger&Matz. Jej twórca Pan Michał Leszek nie eksponuje tego aspektu nadmiernie, ale też nie ukrywa wstydliwie. Dodaje zresztą, że tak robi większość producentów - i jest w tym wiele prawdy.

Zestaw był używany w innych redakcjach w czasie testów, ale pomimo to włączyliśmy go do systemu przed odsłuchami na kilka dni. Na początek zmierzyliśmy się z muzyką kameralną - zarówno jazzową, jak i rozrywkową. 

Przestrzeń

Delikatnie mówiąc w pierwszej chwili byliśmy bardzo zdziwieni. Cały czas pamiętamy o cenie tych zestawów, tak więc za około 1.500 złotych otrzymujemy dźwięk szerokiej i głębokiej sceny, wypełnionej dużą ilością detali. Nie jest to od razu dźwięk, który powoduje u nas ciarki na plecach, ale te kolumny bardzo poprawnie odtwarzają stereofonię. Bez większego problemu dźwięk odkleił się od nich i wypełnił pokój. We wszystkich nagraniach kameralnych, których używaliśmy do testu, było mniej więcej tak samo. Problemy zaczęły się z większymi składami, muzyką orkiestrową i muzyką filmową. Scena nieco zatraciła swoją analityczność, instrumentom w wielu przypadkach zaczęły rozmywać się kontury i wyraźnie nie służyło to ogólnemu wrażeniu. Muzyka Hansa Zimmera z filmu "Piraci z Karaibów" oraz inne nagrania orkiestrowe zabrzmiały mało wiarygodnie. 

Góra i środek pasma

Tu miękkie kopułki chyba stanęły na wysokości zadania. Przejrzysta góra nie dominowała zbytnio ani nie zdawała się ukrywać za resztą dźwięków. Brzmienie takie zwykliśmy nazywać zrównoważonym. Było ono pozbawione co prawda fajerwerków i zbytecznej efektowności, ale to chyba jedna z najważniejszych cech tego zestawu. Ograniczona dynamika środka pasma pozostawiała lekki niedosyt, ale z drugiej strony nie dominuje i nie powoduje nieprzyjemnych odczuć. Największą wartością brzmienia jest tu jego plastyka, której bazą jest przyjazna uszom miękka barwa.

To właśnie średnica ma w przypadku zestawu Passion najwięcej do powiedzenia. Odtwarza ją w sumie 8 identycznych przetworników, pasmo to zostało starannie dobrane do nienarzucającego się dołu i czytelnej oraz analitycznej góry. Dla osób, które cenią sobie opisywaną wcześniej przestrzeń i nie przepadają za narzucającym się basem będzie to doskonałe rozwiązanie.

Bas

Jak na kino domowe to nie ma go dużo, ale ten medal ma dwie strony. Kupując je, powinniśmy mieć świadomość, że niskie tony w tym zestawie nie są jego atutem. Bas jest tu jednak wystarczający - jak na audio, ale jak do kina domowego przydałby się subwoofer. Jest delikatny, nienarzucający się, więc miłośnikom mocnych doznań, jakie potrafi zapewnić kino domowe, może go brakować. Nie ma mowy o jego braku - możemy jedynie zauważyć jego skromność i brak ociężałości. W tej kwestii bas podąża tu za charakterem całego zestawu. Nie wlecze się i nie dominuje, spokojnie siedzi na miejscu dla niego przygotowanym i w odpowiedniej chwili delikatnie pomrukuje - ale nie tak, aby nas przestraszyć. 

W muzyce kameralnej, jazzowej, z damskimi wokalami jest fajnie, tam, gdzie powinna zabrzmieć orkiestra - ponownie odczuwamy niedosyt. 

Zwrotnica

Po odkręceniu panelu dla przewodów głośnikowych ukazała nam się zwrotnica. Komora, w której jest ona zamocowana, została wyłożona materiałem tłumiącym i jak widać na zdjęciu ponownie nie możemy tu za bardzo narzekać. Na płytce ułożone są solidnie wyglądające elementy i sama zwrotnica zdaje się potwierdzać tezę o tym, iż zestaw ten pokazuje, że za niezwykle rozsądne pieniądze można zadbać nawet o szczegóły, których nie widać. No właśnie w kolumnie głośnikowej zasadniczo chodzi o to, aby nie było jej widać, a można ją było podziwiać za dźwięk.